Thaniashar (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «طبق نظر آیت الله سیستانی: اگر کسی روزه مستحبی بگیرد، هر زمان از روز می‌تواند آن را باطل کند و چنانچه برادر مؤمنش به او چیزی تعارف کند، مستحب است دعوت او را قبول کرده و افطار کند؛ گرچه بعد از ظهر باشد. == استفتائات == == منابع فق...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
=== توضیح المسائل === | === توضیح المسائل === | ||
قبل از مساله 1717 : .... و اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند، و در بین روز اگرچه بعد از ظهر باشد افطار نماید. | قبل از [https://mesb.ir/t-1717 مساله 1717]: .... و اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند، و در بین روز اگرچه بعد از ظهر باشد افطار نماید. | ||
=== رساله جامع === | === رساله جامع === | ||
مسأله ۲۲۹. اگر کسی روزۀ مستحبی بگیرد، واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز، هرچند بعد از ظهر باشد، افطار نماید؛ | [https://mesb.ir/j2-229 ج۲، مسأله ۲۲۹]. اگر کسی روزۀ مستحبی بگیرد، واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز، هرچند بعد از ظهر باشد، افطار نماید؛ | ||
این حکم مستحبی شامل هر موردی که اجابت درخواست برادر مؤمن جهت خوردن یا آشامیدن موجب سرور و خوشحالی وی می‌گردد نیز می‌شود؛ مانند اینکه فرد برادر دینیش را زیارت کند و او به جهت تکریم و مهمان‌نوازی، شربت یا شیرینی به وی تعارف نماید، در این حال مستحب است افطار کند تا موجب خوشحالی او گردد و بهتر است روزه‌دار بودن خویش را به وی اطلاع ندهد. | این حکم مستحبی شامل هر موردی که اجابت درخواست برادر مؤمن جهت خوردن یا آشامیدن موجب سرور و خوشحالی وی می‌گردد نیز می‌شود؛ مانند اینکه فرد برادر دینیش را زیارت کند و او به جهت تکریم و مهمان‌نوازی، شربت یا شیرینی به وی تعارف نماید، در این حال مستحب است افطار کند تا موجب خوشحالی او گردد و بهتر است روزه‌دار بودن خویش را به وی اطلاع ندهد. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
=== منهاج الصالحین === | === منهاج الصالحین === | ||
مسألة ۱۰۵۶: یجوز الإفطار فی الصوم المندوب إلی الغروب، ولا یجوز فی قضاء صوم شهر رمضان بعد الزوال إذا کان القضاء لنفسه، بل تقدّم أنّ علیه الکفّارة، أمّا قبل الزوال فیجوز إذا کان موسّعاً، وأمّا الواجب الموسّع غیر قضاء شهر رمضان فیجوز الإفطار فیه مطلقاً، وإن کان الأحوط استحباباً ترک الإفطار فیه بعد الزوال. | [https://mesb.ir/m1-1056 مسألة ۱۰۵۶]: یجوز الإفطار فی الصوم المندوب إلی الغروب، ولا یجوز فی قضاء صوم شهر رمضان بعد الزوال إذا کان القضاء لنفسه، بل تقدّم أنّ علیه الکفّارة، أمّا قبل الزوال فیجوز إذا کان موسّعاً، وأمّا الواجب الموسّع غیر قضاء شهر رمضان فیجوز الإفطار فیه مطلقاً، وإن کان الأحوط استحباباً ترک الإفطار فیه بعد الزوال. | ||
=== عروه الوثقی === | === عروه الوثقی === | ||
[ ۲۵۵۸ ] مسألة ۲ : یستحب للصائم تطوعا قطع الصوم إذا دعاه أخوه المؤمن إلی الطعام، بل قیل بکراهته حینئذ. | [https://mesb.ir/o2-2558 <nowiki>[ ۲۵۵۸ ] مسألة ۲</nowiki>]: یستحب للصائم تطوعا قطع الصوم إذا دعاه أخوه المؤمن إلی الطعام، بل قیل بکراهته حینئذ. | ||
[[رده:بحث روزه]] | [[رده:بحث روزه]] | ||
[[رده:روزه مستحب]] | [[رده:روزه مستحب]] | ||
[[رده:باطل‌کردن]] | [[رده:باطل‌کردن]] | ||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۲
طبق نظر آیت الله سیستانی:
اگر کسی روزه مستحبی بگیرد، هر زمان از روز می‌تواند آن را باطل کند و چنانچه برادر مؤمنش به او چیزی تعارف کند، مستحب است دعوت او را قبول کرده و افطار کند؛ گرچه بعد از ظهر باشد.
استفتائات
منابع فقهی
توضیح المسائل
قبل از مساله 1717: .... و اگر کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند، و در بین روز اگرچه بعد از ظهر باشد افطار نماید.
رساله جامع
ج۲، مسأله ۲۲۹. اگر کسی روزۀ مستحبی بگیرد، واجب نیست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند مستحب است دعوت او را قبول کند و در بین روز، هرچند بعد از ظهر باشد، افطار نماید؛
این حکم مستحبی شامل هر موردی که اجابت درخواست برادر مؤمن جهت خوردن یا آشامیدن موجب سرور و خوشحالی وی می‌گردد نیز می‌شود؛ مانند اینکه فرد برادر دینیش را زیارت کند و او به جهت تکریم و مهمان‌نوازی، شربت یا شیرینی به وی تعارف نماید، در این حال مستحب است افطار کند تا موجب خوشحالی او گردد و بهتر است روزه‌دار بودن خویش را به وی اطلاع ندهد.
شایان ذکر است، حکم مذکور اختصاص به روزۀ مستحبی دارد و شامل روزۀ قضا یا کفّاره نمی‌‌شود و نیز شامل مورد نیابت - مانند روزۀ نیابتی قضا یا مستحبی برای متوفّی - نمی‌گردد.
منهاج الصالحین
مسألة ۱۰۵۶: یجوز الإفطار فی الصوم المندوب إلی الغروب، ولا یجوز فی قضاء صوم شهر رمضان بعد الزوال إذا کان القضاء لنفسه، بل تقدّم أنّ علیه الکفّارة، أمّا قبل الزوال فیجوز إذا کان موسّعاً، وأمّا الواجب الموسّع غیر قضاء شهر رمضان فیجوز الإفطار فیه مطلقاً، وإن کان الأحوط استحباباً ترک الإفطار فیه بعد الزوال.
عروه الوثقی
[ ۲۵۵۸ ] مسألة ۲: یستحب للصائم تطوعا قطع الصوم إذا دعاه أخوه المؤمن إلی الطعام، بل قیل بکراهته حینئذ.