Thaniashar (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «بر اساس نظر آیتالله سیستانی: اذان و اقامه باید بعد از فرارسیدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدی یا از روی فراموشی، قبل از وقت گفته شود، باطل است. == استفتائات == == منابع فقهی == توضیح المسائل مسأله ۹۲۱ ـ اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفت...» ایجاد کرد) |
Thaniashar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== منابع فقهی == | == منابع فقهی == | ||
=== توضیح المسائل === | |||
[https://mesb.ir/t-921 مسئله ۹۲۱] . اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود، و اگر عمداً یا از روی فراموشی پیش از وقت بگوید باطل است، مگر در صورتی که اگر وقت در میان نماز داخل شود حکم به صحت آن نماز میشود که در [https://mesb.ir/t-731 مسأله (۷۳۱)] بیان آن گذشت. | |||
رساله جامع | === رساله جامع === | ||
شرط نهم: وقت نماز فرا رسیده باشد | |||
[https://mesb.ir/j1-1201 ج۱، مسئله ۱۲۰۱]. اذان و اقامه باید بعد از فرا رسیدن وقت نماز گفته شود و اگر عمداً یا از روی فراموشی، پیش از وقت بگوید، باطل است، مگر در صورتی که اگر وقت در بین نماز فرا رسد، حکم به صحّت آن نماز میشود که در مسائل «۱۵۶۳ و ۱۵۶۴» توضیح آن ذکر خواهد شد. | |||
=== المسائل المنتخبه === | |||
[https://mesb.ir/mm-257 مسألة ۲۵۷]: یعتبر فی الأذان والإقامة النیة والترتیب والموالاة ودخول الوقت. ویعتبر فی الإقامة الطهارة والقیام. وینبغی عدم التکلّم فی أثنائهما، ویکره التکلّم بعد قوله (قد قامت الصلاة) إلّا فیما یتعلّق بالصلاة کتسویة الصفّ ونحوه. | |||
=== منهاج الصالحین === | |||
ذیل [https://mesb.ir/m1-568 مساله ۵۶۸] | |||
کتاب الصلاة» الفصل الثالث: شروطهما | |||
یشترط فیهما أُمور: | |||
قبل | الثامن: دخول الوقت فلا یصحّان قبله - إلّا فیما یحکم فیه بصحّة الصلاة إذا دخل الوقت علی المصلّی فی الأثناء - نعم یجوز تقدیم الأذان قبل الفجر للإعلام، ولکن الأحوط استحباباً أن لا یؤتی به بداعی الورود بل لبعض الدواعی العقلائیة کإیقاظ النائمین وتنبیه الغافلین، وعلی کلّ حال لا یجزئ عن أذان الفجر . | ||
=== عروة الوثقی === | |||
قبل [https://mesb.ir/o2-1403 مساله ۱۴۰۳] | |||
یشترط | یشترط فی الاذان والاقامة أمور: .... | ||
السادس: دخول الوقت، فلو أتی بهما قبله ولو لا عن عمد لم یجتزئ بهما وإن دخل الوقت فی الأثناء<ref>(فی الاثناء) : الاجتزاء بهما فیما یحکم فیه بصحة الصلاة اذا دخل الوقت علیه فی الاثناء لا یخلو عن وجه.</ref> نعم لا یبعد جواز تقدیم الاذان قبل الفجر<ref>(نعم لا یبعد جواز تقدیم الاذان قبل الفجر) : ولکن الاحوط ان لا یؤتی به بداعی الورود بل لبعض الدواعی العقلائیة کایقاظ النائمین وتنبیه الغافلین، وعلی کل حال فلا یجزی عن الاذان بعد الفجر علی الاظهر.</ref>، للاعلام وإن کان الأحوط إعادته بعده. | |||
[[رده: | <references /> | ||
[[رده: | [[رده:زمان تکلیف]] | ||
[[رده:اذان و اقامه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۱
بر اساس نظر آیتالله سیستانی:
اذان و اقامه باید بعد از فرارسیدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدی یا از روی فراموشی، قبل از وقت گفته شود، باطل است.
استفتائات
منابع فقهی
توضیح المسائل
مسئله ۹۲۱ . اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود، و اگر عمداً یا از روی فراموشی پیش از وقت بگوید باطل است، مگر در صورتی که اگر وقت در میان نماز داخل شود حکم به صحت آن نماز میشود که در مسأله (۷۳۱) بیان آن گذشت.
رساله جامع
شرط نهم: وقت نماز فرا رسیده باشد
ج۱، مسئله ۱۲۰۱. اذان و اقامه باید بعد از فرا رسیدن وقت نماز گفته شود و اگر عمداً یا از روی فراموشی، پیش از وقت بگوید، باطل است، مگر در صورتی که اگر وقت در بین نماز فرا رسد، حکم به صحّت آن نماز میشود که در مسائل «۱۵۶۳ و ۱۵۶۴» توضیح آن ذکر خواهد شد.
المسائل المنتخبه
مسألة ۲۵۷: یعتبر فی الأذان والإقامة النیة والترتیب والموالاة ودخول الوقت. ویعتبر فی الإقامة الطهارة والقیام. وینبغی عدم التکلّم فی أثنائهما، ویکره التکلّم بعد قوله (قد قامت الصلاة) إلّا فیما یتعلّق بالصلاة کتسویة الصفّ ونحوه.
منهاج الصالحین
ذیل مساله ۵۶۸
کتاب الصلاة» الفصل الثالث: شروطهما
یشترط فیهما أُمور:
الثامن: دخول الوقت فلا یصحّان قبله - إلّا فیما یحکم فیه بصحّة الصلاة إذا دخل الوقت علی المصلّی فی الأثناء - نعم یجوز تقدیم الأذان قبل الفجر للإعلام، ولکن الأحوط استحباباً أن لا یؤتی به بداعی الورود بل لبعض الدواعی العقلائیة کإیقاظ النائمین وتنبیه الغافلین، وعلی کلّ حال لا یجزئ عن أذان الفجر .
عروة الوثقی
قبل مساله ۱۴۰۳
یشترط فی الاذان والاقامة أمور: ....
السادس: دخول الوقت، فلو أتی بهما قبله ولو لا عن عمد لم یجتزئ بهما وإن دخل الوقت فی الأثناء[۱] نعم لا یبعد جواز تقدیم الاذان قبل الفجر[۲]، للاعلام وإن کان الأحوط إعادته بعده.