تشویق کودکان به نماز

دوران کودکی، فرصت طلایی برای تربیت دینی فرزندان است.

در این دوران، پایه‌های هویت مذهبی و ارتباط معنوی با خدا در کودک شکل می‌گیرد. بر اساس تعالیم اسلامی، والدین موظف‌اند قبل از بلوغ، فرزندان را با نماز و احکام و آداب آن آشنا کنند.

تمرین نماز از ۷ سالگی توصیه شده است

کودک باید به تدریج با وضو، آداب و شرایط نماز، مقارنات و مبطلات آن آشنا شود

نمازخواندن کودک ممیّز (که خوب و بد را می‌فهمد) مستحب و صحیح است؛ البته در صورتی که شرایط نماز را رعایت کند.

نکته: اگر پدر و مادر در تربیت دینی فرزند کوتاهی کنند و در نتیجه کودک نسبت به دین بی‌تفاوت شود، در پیشگاه خداوند مسئول خواهند بود.

منابع فقهی

رساله جامع

آماده‌سازی کودکان برای نماز قبل از بلوغ

دوران کودکی، بهترین و مناسب‌ترین زمان اثر‌گذاری در عقل و اندیشه و روح و روان انسان است، بذر هویّت دینی و مذهبی و ارتباط معنوی با خداوند متعال در بستر کودکی کاشته می‌شود و با گذشت زمان و رشد سنّی کودک، ثمره می‌دهد و ریشه‌هایش استوارتر می‌شود.

بر این اساس، سزاوار است پدر و مادر، فرزندان خود را از همان دوران قبل از بلوغ به تدریج با اهمیّت نماز و کیفیّت انجام آن آشنا سازند و آنان را به خواندن نماز عادت دهند تا پس از رسیدن به سنّ تکلیف، آمادگی کامل برای خواندن نماز صحیح به‌طور مرتّب داشته باشند و در این زمینه، از حضرت صادق^{(علیه السلام)} نقل شده است که پیامبر اکرم^{(صلی الله علیه وآله وسلم)} فرمودند: «فرزندان خود را در سنّ هفت سالگی[منظور هفت سال قمری است.] به نماز خواندن امر کنید...».^{[ مستدرک ‌الوسائل، ج۱۵، باب۵۳، الحدّ الذی یؤمر فیه الصبیان بالصلاة، ص۱۶۰، ح۱.]}

همچنین، در تمرین نماز به کودکان، شایسته است مسائل وضو و کیفیّت وضو گرفتن و سایر مقدّمات، مقارنات و مبطلات نماز نیز به تدریج به آنان یاد داده شود.

شایان ذکر است، خواندن نمازهای یومیّه برای بچّۀ نابالغ ممیّز - معنای ممیّز در مسألۀ «۴» بیان شد - مشروع، بلکه مستحب است و با رعایت شرایط صحّت نماز، صحیح نیز می‌باشد.

ج۴، مسأله ۴۱۵. کسی که تربیت و سرپرستی فرزند شرعاً بر عهدۀ اوست، واجب است نسبت به آشنایی فرزند خویش با معارف دین و عقائد حقّۀ شیعۀ اثناعشری از توحید، نبوت، ولایت، معاد و قیامت و... اهتمام ورزد و با در نظر گرفتن سن و استعداد و ظرفیتش، وی را به تدریج با معارف اصلی دین آشنا نماید.

همین طور، باید به تربیت دینی فرزند خویش اهمیّت دهد و به تدریج زمینه را برای یادگیری مسائل شرعی و انجام واجبات دینی همچون نماز،[ در بعضی از روایات، تمرین دادن فرزندان نسبت به انجام نماز، از سنّ هفت سالگی (هفت ‌سال قمری) توصیه شده است؛ به جلد اوّل، فصل «کلّیات نماز»، مبحث «آماده‌ سازی کودکان برای نماز قبل از بلوغ» رجوع شود.] روزه، [در مورد استحباب تمرین دادن فرزندان نابالغ به روزه به جلد دوّم، مسألۀ «۴» رجوع شود.] حجاب و ترک محرّمات فراهم سازد.

شایان ذکر است، اگر نسبت به امور دینی فرزند خویش، کوتاهی کند و بر اثر آن، فرزندش نسبت به دین، عقاید اسلامی، مسائل شرعی بی‌تفاوت شود، در پیشگاه الهی شرعاً مسؤول می‌باشد.