وضوداشتن هنگام اذان و اقامه

بر اساس نظر آیت‌الله سیستانی:

گفتن اقامه تنها با وضو صحیح است، و مستحب است مؤذن نیز هنگام اذان با وضو باشد.

منابع فقهی

توضیح المسائل

مسئله ۹۱۷ . اقامه باید بعد از اذان گفته شود، و نیز در اقامه معتبر است که در حال ایستادن و طهارت از حدث ـ با وضو یا غسل یا تیمم ـ باشد.

رساله جامع

شرط یازدهم: اقامه را بنابر احتیاط واجب با طهارت بگوید

ج۱، مسئله ۱۲۰۳. فرد در هنگام گفتن اقامه بنابر احتیاط واجب، باید با غسل، وضو یا تیمّم (هر کدام وظیفه‌اش هست) باشد؛ امّا در اذان رعایت این نکته، مستحب می‌باشد.

المسائل المنتخبه

مسألة ۲۵۷: یعتبر فی الأذان والإقامة النیة والترتیب والموالاة ودخول الوقت. ویعتبر فی الإقامة الطهارة والقیام. وینبغی عدم التکلّم فی أثنائهما، ویکره التکلّم بعد قوله (قد قامت الصلاة) إلّا فیما یتعلّق بالصلاة کتسویة الصفّ ونحوه.

منهاج الصالحین

کتاب الصلاة» الفصل الرابع: آدابهما

یستحبّ فی الأذان الطهارة من الحدث والقیام والاستقبال، ویکره الکلام فی أثنائه، وکذلک الإقامة، وتشتدّ کراهة الکلام بعد قول المقیم: (قد قامت الصلاة) إلّا فیما یتعلّق بالصلاة،

عروه الوثقی

قبل از مسأله  ۱۴۰۳

السابع: الطهارة من الحدث فی الاقامة علی الأحوط، بل لا یخلو عن قوة، بخلاف الاذان.

[ ۱۴۰۹ ] مسألة ۶: لو نام فی خلال أحدهما أو جُنَّ أو اغمی علیه أو سکر ثم أفاق جازله البناء مالم تفت الموالاة مراعیاً لشرطیة الطهارة فی الاقامة، لکن الأحوط الإعادة فیها مطلقاً خصوصاً فی النوم، وکذا لو ارتد عن ملة ثم تاب.

[ ۱۴۱۱ ] مسألة ۸: لو أحدث فی أثناء الاقامة أعادها بعد الطهارة بخلاف الاذان، نعم یستحب فیه أیضاً الاعادة بعد الطهارة.