Thaniashar (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «== نقض حکم حاکم جامع الشرائط در صورت مغایرت با کتاب و سنت == اگر حاکم جامع الشرایط در موردی حکمی صادر کند، نقض و برهمزدن آن حتی توسط مجتهد دیگر جایز نیست، مگر در مواردی که مخالف قطعی کتاب و سنت باشد. == منهاج الصالحین == مسألة ۲۶: حکم الحاکم الجامع...» ایجاد کرد) |
Thaniashar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== نقض حکم حاکم جامع الشرائط در صورت مغایرت با کتاب و سنت == | == نقض حکم حاکم جامع الشرائط در صورت مغایرت با کتاب و سنت == | ||
طبق نظر آیت الله سیستانی: | |||
== منهاج الصالحین == | اگر [[مجتهد جامع الشرایط|حاکم جامع الشرایط]] در موردی [[حکم|حکمی]] صادر کند، نقض و برهمزدن آن حتی توسط مجتهد دیگر جایز نیست، مگر در مواردی که مخالف قطعی کتاب و سنت باشد. | ||
== منابع فقهی == | |||
=== منهاج الصالحین === | |||
مسألة ۲۶: حکم الحاکم الجامع للشرائط لا یجوز نقضه حتّی لمجتهد آخر، إلّا إذا کان مخالفاً لما ثبت قطعاً من الکتاب والسنة، نعم لا یکون حکمه مغیراً للواقع، مثلاً : من علم أنّ المال الذی حکم به للمدّعی لیس ملکاً له لا یجوز ترتیب آثار ملکیته. | مسألة ۲۶: حکم الحاکم الجامع للشرائط لا یجوز نقضه حتّی لمجتهد آخر، إلّا إذا کان مخالفاً لما ثبت قطعاً من الکتاب والسنة، نعم لا یکون حکمه مغیراً للواقع، مثلاً : من علم أنّ المال الذی حکم به للمدّعی لیس ملکاً له لا یجوز ترتیب آثار ملکیته. | ||
== عروة الوثقی == | === عروة الوثقی === | ||
[۵۷] مسألة ۵۷: حکم الحاکم الجامع للشرائط لا یجوز نقضه ولو لمجتهد آخر، إلا إذا تبین خطؤه (۵۹). | [۵۷] مسألة ۵۷: حکم الحاکم الجامع للشرائط لا یجوز نقضه ولو لمجتهد آخر، إلا إذا تبین خطؤه (۵۹). | ||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۹
نقض حکم حاکم جامع الشرائط در صورت مغایرت با کتاب و سنت
طبق نظر آیت الله سیستانی:
اگر حاکم جامع الشرایط در موردی حکمی صادر کند، نقض و برهمزدن آن حتی توسط مجتهد دیگر جایز نیست، مگر در مواردی که مخالف قطعی کتاب و سنت باشد.
منابع فقهی
منهاج الصالحین
مسألة ۲۶: حکم الحاکم الجامع للشرائط لا یجوز نقضه حتّی لمجتهد آخر، إلّا إذا کان مخالفاً لما ثبت قطعاً من الکتاب والسنة، نعم لا یکون حکمه مغیراً للواقع، مثلاً : من علم أنّ المال الذی حکم به للمدّعی لیس ملکاً له لا یجوز ترتیب آثار ملکیته.
عروة الوثقی
[۵۷] مسألة ۵۷: حکم الحاکم الجامع للشرائط لا یجوز نقضه ولو لمجتهد آخر، إلا إذا تبین خطؤه (۵۹).
(۵۹) (تبین خطؤه): ومخالفته لما ثبت قطعاً من الکتاب والسنة.