تنقیه در حال روزه

از ویکی احکام
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۵ توسط Thaniashar (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «طبق نظر آیت الله سیستانی: داخل‌کردن آب یا هر مایع دیگر به روده از طریق مقعد، روزه را باطل می‌کند؛ گرچه برای معالجه باشد؛ ولی استفاده از شیاف روزه را باطل نمی‌کند. همچنین اگر زن شیء جامد یا مایع را در مهبل وارد نماید روزه‌اش باطل نمی‌شود...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

طبق نظر آیت الله سیستانی:

داخل‌کردن آب یا هر مایع دیگر به روده از طریق مقعد، روزه را باطل می‌کند؛ گرچه برای معالجه باشد؛ ولی استفاده از شیاف روزه را باطل نمی‌کند.

همچنین اگر زن شیء جامد یا مایع را در مهبل وارد نماید روزه‌اش باطل نمی‌شود.

استفتائات

منابع فقهی

توضیح المسائل

۷. اماله کردن[۱]

مسأله ۱۶۱۵  اماله کردن با چیز روان اگرچه از روی ناچاری و برای معالجه باشد، روزه را باطل می‏کند.

مسئله ۱۶۲۷  چند چیز برای روزه‌دار مکروه است و از آن جمله است: ....

۶. استعمال شیاف ....

رساله جامع

مسأله ۱۲۸. إماله کردن[۲] با شیء روان، هرچند از روی ناچاری و برای معالجه باشد، روزه را باطل می‌کند؛

ولی إماله کردن با شیء جامد مثل شیاف، روزه را باطل نمی‌‌کند؛ مگر آنکه در ابتدای ورود، به علّت حرارت بدن، تبدیل به مایع روان شده و به داخل نفوذ کند و امّا اگر در همان‌جا موادّ دارویی آن جذب بدن شود، اشکال ندارد. همچنین، اگر زن شیء جامد یا مایع را در مَهْبِل وارد نماید روزه‌اش صحیح است.

مسأله ۱۴۳. چند مورد برای روزه‌دار مکروه شمرده شده و از آن جمله است: ....

۸. استعمال شیاف.

المسائل المنتخبه

بعد از مساله 509

العاشر من المفطرات: تعمّد الاحتقان بالماء أو بغیره من المائعات ولو للضرورة، ولا بأس بغیر المائع، کما لا بأس بما تستدخله المرأة من المائع أو الجامد فی مهبلها.

منهاج الصالحین

قبل از مساله 1006

التاسع: الاحتقان بالمائع ولو مع الاضطرار إلیه لمرض، ولا بأس بالجامد وإن کان الأحوط استحباباً اجتنابه، کما لا بأس بما تدخله المرأة من المائع أو الجامد فی مهبلها.

مسألة ۱۰۰۶: إذا احتقن بالمائع لکن لم‏ یصعد إلی الجوف بل کان بمجرّد الدخول فی الدُّبُر، لم یکن مفطراً وإن کان الأحوط استحباباً ترکه.

مسألة ۱۰۰۷: یجوز الاحتقان بما یشک فی کونه جامداً أو مائعاً وإن کان الأحوط استحباباً ترکه.

عروه الوثقی

قبل از مساله 2450

التاسع من المفطرات : الحقنة بالمائع ولو مع الاضطرار إلیها لرفع المرض، ولا بأس بالجامد وإن کان الأحوط اجتنابه أیضاً.

[ ۲۴۵۰ ] مسألة ۶۷ : إذا احتقن بالمائع لکن لم یصعد إلی الجوف بل کان بمجرد الدخول فی الدبر فلا یبعد عدم کونه مفطرا وإن کان الأحوط ترکه.

[ ۲۴۵۱ ] مسألة ۶۸ : الظاهر جواز الاحتقان بما یشک فی کونه جامدا أو مائعا، وإن کان الأحوط ترکه.

  1. داخل کردن آب یا هر مایع دیگر به داخل روده از طریق مقعد.
  2. منظور، داخل کردن داروی مایع و مانند آن به کمک وسیلۀ مخصوص در رودۀ بزرگ انسان است.