طبق نظر آیت الله سیستانی:
ریختن دارو در چشم و گوش، روزه را باطل نمی‌کند، هرچند مزۀ آن به گلو برسد.
همچنین اگر فرد، دارو را در بینی بریزد (چنانچه نداند به حلق می‌رسد) روزه را باطل نمی‌کند.
استفائات
منابع فقهی
توضیح المسائل
مسأله ۱۵۵۵ ـ .... همچنین دارو در چشم و گوش ریختن، روزه را باطل نمی‌کند، اگرچه مزه آن به گلو برسد. و اگر دارو را در بینی بریزد و به حلق نرسد نیز روزه را باطل نمی‌کند.
مسأله ۱۶۲۷ ـ چند چیز برای روزه‌دار مکروه است و از آن جمله است:
۱ ـ دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن، در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد.
.... ۳ ـ دارو در بینی ریختن، اگر نداند که به حلق می‌رسد، و اگر بداند به حلق می‌رسد جایز نیست.
رساله جامع
مسأله ۵۹. ریختن دارو در چشم و گوش، روزه را باطل نمی‌کند، هرچند مزۀ آن به گلو برسد؛ امّا اگر فرد دارو را در بینی بریزد، چنانچه نداند به حلق می‌رسد یا نه و قصد رساندن آن به حلق را هم نداشته باشد، روزه را باطل نمی‌کند.
المسائل المنتخبه
(مسألة ۴۹۱): لا یبطل الصوم بزرق الدواء أو غیره بالإبرة فی العضلة أو الورید، کما لا یبطل بالتقطیر فی الأذن أو العین ولو ظهر أثر من اللون أو الطعم فی الحلق، وکذلک لا یبطل باستعمال البخّاخ الذی یسهّل عملیة التنفس إذا کانت المادّة التی یبثّها تدخل المجری التنفسی لا المریء.
منهاج الصالحین
مسألة ۹۸۵:
.... وأمّا إدخال الدواء ونحوه کالمغذّی بالإبرة فی العضلة أو الورید فلا بأس به، وکذا تقطیر الدواء فی العین أو الأُذُن ولو ظهر أثره من اللون أو الطعم فی الحلق.