فروبردن سر زیر آب

از ویکی احکام
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۴ توسط Thaniashar (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «به نظر مشهور فقها، فروبردن سر زیر آب روزه را باطل می‌کند؛ ولی بنابر نظر آیت الله سیستانی این کار مکروه است و روزه را باطل نمی‌کند. '''همسو''': مکروهات روزه‌دار == استفتائات == == منابع فقهی == === توضیح المسائل === مسأله ۱۵۸۸  فرو بردن تمام سر در آب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

به نظر مشهور فقها، فروبردن سر زیر آب روزه را باطل می‌کند؛ ولی بنابر نظر آیت الله سیستانی این کار مکروه است و روزه را باطل نمی‌کند.

همسو: مکروهات روزه‌دار

استفتائات

منابع فقهی

توضیح المسائل

مسأله ۱۵۸۸  فرو بردن تمام سر در آب روزه را باطل نمی‌کند، ولی کراهت شدید دارد.

رساله جامع

مسأله ۱۴۳. چند مورد برای روزه‌دار مکروه شمرده شده و از آن جمله است:

۱. فرو بردن تمام سر در آب که این کار روزه را باطل نمی‌کند؛ ولی کراهت شدید دارد و احتیاط مستحب در ترک ‌آن است.

المسائل المنتخبه

بعد از مساله 500

الرابع من المفطرات: تعمّد الارتماس فی الماء علی المشهور بین الفقهاء (رضوان الله علیهم)، ولکنّ المختار أنّه لا یضرّ بصحّة الصوم، بل هو مکروه کراهة شدیدة، ولا فرق فی ذلک بین رمس تمام البدن ورمس الرأس فقط. ولا بأس بوقوف الصائم تحت المطر ونحوه وإن أحاط الماء بتمام بدنه.

(مسألة ۵۰۱): الأحوط استحباباً للصائم فی شهر رمضان وفی غیره عدم الاغتسال برمس الرأس فی الماء.

منهاج الصالحین

بعد از مساله 988

الخامس: رمس تمام الرأس فی الماء علی المشهور بین الفقهاء (رضوان الله تعالی علیهم)، ولکن المختار أنّه لا یضرّ بصحّة الصوم بل هو مکروه کراهة شدیدة، ولا فرق فی ذلک بین الدفعة والتدریج، ولا بأس برمس أجزاء الرأس علی التعاقب وإن استغرقه، وکذا إذا ارتمس وقد أدخل رأسه فی غطاء کامل کما یصنعه الغوّاصون.

مسألة ۹۸۹: لا یلحق المضاف بالماء فی الحکم المتقدّم.

مسألة ۹۹۰: الأحوط استحباباً للصائم فی شهر رمضان وفی غیره عدم الاغتسال برمس الرأس فی الماء.

عروه الوثقی

قبل از مساله 2413

السابع : الارتماس فی الماء (۱۳۲۹)، ویکفی فیه رمس الرأس فیه وإن کان سائر البدن خارجا عنه، من غیر فرق بین أن یکون رمسه دفعة أو تدریجا علی وجه یکون تمامه تحت الماء زمانا، وأما لو غمسه علی التعاقب لا علی هذا الوجه فلا بأس به وإن استغرقه، والمراد بالرأس ما فوق الرقبة بتمامه فلا یکفی غمس خصوص المنافذ فی البطلان وإن کان هو الأحوط، وخروج الشعر لا ینافی صدق الغمس.

(۱۳۲۹) (الارتماس فی الماء) : علی المشهور، والأظهر أنه لا یضر بصحة الصوم بل هو مکروه کراهة شدیدة ومنه یظهر حال الفروع الآتیة.

[ ۲۴۱۳ ] مسألة ۳۰ : لا بأس برمس الرأس أو تمام البدن فی غیر الماء من سائر المائعات، بل ولا رمسه فی الماء المضاف، وإن کان الأحوط الاجتناب خصوصا فی الماء المضاف.

[۲۴۱۴] مسألة ۳۱: لو لطخ رأسه بما یمنع من وصول الماء إلیه ثم رمسه فی الماء فالأحوط بل الأقوی بطلان صومه، نعم لو أدخل رأسه فی إناء کالشیشة ونحوها ورمس الإناء فی الماء فالظاهر عدم البطلان.

[۲۴۱۵] مسألة ۳۲: لو ارتمس فی الماء بتمام بدنه إلی منافذ رأسه وکان ما فوق المنافذ من رأسه خارجا عن الماء کلا أو بعضا لم یبطل صومه علی الأقوی، وإن کان الأحوط البطلان برمس خصوص المنافذ کما مر.

[۲۴۱۶] مسألة ۳۳: لا بأس بإفاضة الماء علی رأسه وإن اشتمل علی جمیعه ما لم یصدق الرمس فی الماء، نعم لو أدخل رأسه أو تمام بدنه فی النهر المنصب من عال إلی السافل ولو علی وجه التسنیم فالظاهر البطلان لصدق الرمس، وکذا فی المیزاب إذا کان کبیرا وکان الماء کثیرا کالنهر مثلا.

[۲۴۱۷] مسألة ۳۴: فی ذی الرأسین إذا تمیز الأصلی منهما فالمدار علیه، ومع عدم التمیز یجب علیه الاجتناب عن رمس کل منهما، لکن لا یحکم ببطلان الصوم إلا برمسهما ولو متعاقبا.

[۲۴۱۸] مسألة ۳۵: إذا کان مائعان یعلم بکون أحدهما ماء یجب الاجتناب عنهما، ولکن الحکم بالبطلان یتوقف علی الرمس فیهما.

[۲۴۱۹] مسألة ۳۶: لا یبطل الصوم بالارتماس سهوا أو قهرا أو السقوط فی الماء من غیر اختیار.

[۲۴۲۰] مسألة ۳۷: إذا ألقی نفسه من شاهق فی الماء بتخیل عدم الرمس فحصل لم یبطل صومه.

[۲۴۲۱] مسألة ۳۸: إذا کان مائع لا یعلم أنه ماء أو غیره، أو ماء مطلق أو مضاف لم یجب الاجتناب عنه.

[۲۴۲۲] مسألة ۳۹: إذا ارتمس نسیانا أو قهرا ثم تذکر أو ارتفع القهر وجب علیه المبادرة إلی الخروج وإلا بطل صومه.

[۲۴۲۳] مسألة ۴۰: إذا کان مکرها فی الارتماس لم یصح صومه بخلاف ما إذا کان مقهورا.

[۲۴۲۴] مسألة ۴۱: إذا ارتمس لإنقاذ غریق بطل صومه وإن کان واجبا علیه.

[۲۴۲۵] مسألة ۴۲: إذا کان جنبا وتوقف غسله علی الارتماس انتقل إلی التیمم إذا کان الصوم واجبا معینا، وإن کان مستحبا أو کان واجبا موسعا وجب علیه الغسل وبطل صومه.

[۲۴۲۶] مسألة ۴۳: إذا ارتمس بقصد الاغتسال فی الصوم الواجب المعین بطل صومه وغسله، إذا کان متعمدا، وإن کان ناسیا لصومه صحا معاً، وأما إذا کان الصوم مستحبا أو واجبا موسعا بطل صومه وصح غسله.

[۲۴۲۷] مسألة ۴۴: إذا أبطل صومه بالارتماس العمدی فإن لم یکن من شهر رمضان ولا من الواجب المعین غیر رمضان یصح له الغسل حال المکث فی الماء أو حال الخروج، وإن کان من شهر رمضان یشکل صحته حال المکث لوجوب الإمساک عن المفطرات فیه بعد البطلان أیضاً، بل یشکل صحته حال الخروج أیضاً لمکان النهی السابق کالخروج من الدار الغصبیة إذا دخلها عامدا، ومن هنا یشکل صحة الغسل فی الصوم الواجب المعین أیضاً سواء کان فی حال المکث أو حال الخروج.

[۲۴۲۸] مسألة ۴۵: لو ارتمس الصائم فی الماء المغصوب فإن کان ناسیا للصوم وللغصب صح صومه وغسله، وإن کان عالما بهما بطلا معاً، وکذا إن کان متذکرا للصوم ناسیا للغصب، وإن کان عالما بالغصب ناسیا للصوم صح الصوم دون الغسل.

[۲۴۲۹] مسألة ۴۶: لا فرق فی بطلان الصوم بالارتماس بین أن یکون عالما بکونه مفطرا أو جاهلا.

[۲۴۳۰] مسألة ۴۷: لا یبطل الصوم بالارتماس فی الوحل ولا بالارتماس فی الثلج.

[۲۴۳۱] مسألة ۴۸: إذا شک فی تحقق الارتماس بنی علی عدمه.