شرایط اذان و اقامه

از ویکی احکام
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۳۹ توسط Thaniashar (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «بر اساس نظر آیت‌الله سیستانی: برای اینکه اذان و اقامه صحیح باشد، باید شرایط زیر رعایت شود: * داشتن قصد قربت * گفتن جملات به عربی درست و صحیح * گفتن اذان و اقامه پس از داخل‌شدن وقت نماز * رعایت ترتیب و موالات * پرهیز از حالت غنایی * داشتن وضو هنگام...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

بر اساس نظر آیت‌الله سیستانی:

برای اینکه اذان و اقامه صحیح باشد، باید شرایط زیر رعایت شود:

  • داشتن قصد قربت
  • گفتن جملات به عربی درست و صحیح
  • گفتن اذان و اقامه پس از داخل‌شدن وقت نماز
  • رعایت ترتیب و موالات
  • پرهیز از حالت غنایی
  • داشتن وضو هنگام گفتن اقامه
  • گفتن اقامه در حالت ایستاده

استفتائات

السؤال: هل یُکتفی بأذان الألثغ وإقامته حیث إنّ بعض الحروف لا تخرج من مخارجها بوضوح؟

الجواب: نعم، یُکتفی به.

منابع فقهی

توضیح المسائل

مسأله ۹۲۰ ـ اذان و اقامه باید به عربی صحیح گفته شود، پس اگر به عربی غلط بگوید، یا به جای حرفی حرف دیگر بگوید، یا مثلاً ترجمه آن را به فارسی بگوید، صحیح نیست.

رساله جامع

شرط چهارم و پنجم و ششم: با نیّت (و قصد قربت و اخلاص) باشد و در صورت

اشتراک، آن را تعیین کند و آن را صحیح بگوید

مسأله ۱۱۹۶. تمام جملات اذان و اقامۀ نماز باید «با قصد قربت» و «اخلاص» و نیز «به عربی صحیح» گفته شود.

همین طور، اگر اذان و اقامه بین چند نماز مشترک باشد، باید «معیّن» شود که برای کدام نماز گفته می‌شود؛ مثلاً کسی که قصد خواندن نماز ادا و نماز قضا دارد، باید معیّن کند اذان و اقامه‌ای که می‌گوید برای کدام نماز است یا کسی که قصد دارد چند نماز قضا بخواند باید معیّن کند اذان و اقامه‌ای که می‌گوید برای کدام نماز قضا است.

المسائل المنتخبه

(مسألة ۲۵۷): یعتبر فی الأذان والإقامة النیة والترتیب والموالاة ودخول الوقت. ویعتبر فی الإقامة الطهارة والقیام. وینبغی عدم التکلّم فی أثنائهما، ویکره التکلّم بعد قوله (قد قامت الصلاة) إلّا فیما یتعلّق بالصلاة کتسویة الصفّ ونحوه.

منهاج الصالحین

ذیل مساله ۵۶۸

کتاب الصلاة » الفصل الثالث: شروطهما

یشترط فیهما أُمور :

الأوّل: النیة ابتداءً واستدامةً، ویعتبر فیها القربة والتعیین مع الاشتراک. 

السابع: العربیة وترک اللحن.

عروه الوثقی

مقدمه ۱۴۰۳

الأول : النیة ابتداء واستدامة علی نحو سائر العبادات، فلو أذن أو أقام لا بقصد القربة لم یصح، وکذا لو ترکها فی الأثناء، نعم لو رجع إلیها وأعاد ما أتی به من الفصول لا مع القربة معها صح ولا یجب الاستئناف، هذا فی أذان الصلاة، وأما أذان الاعلام فلا یعتبر فیه القربة کما مر، ویعتبر أیضاً تعیین الصلاة التی یأتی بهما لها مع الاشتراک، فلو لم یعین لم یکف، کما أنه لو قصد بهما صلاة لا یکفی لاخری، بل یعتبر الإعادة والاستئناف. ....

الخامس : الإتیان بهما علی الوجه الصحیح بالعربیة، فلا یجزئ ترجمتهما ولا مع تبدیل حرف بحرف.