عدم اعتبار قاعده تسامح در ادله سنن
طبق نظر آیت الله سیستانی:
مستحب‌بودن بسیاری از مستحبات بر اساس قاعده «تسامح در ادلّه سنن» می‌باشد و چون این قاعده نزد ایشان ثابت نشده، در صورتی که مکلّف بخواهد آنها را انجام دهد، لازم است رجاءً و به امید آنکه مطلوب باشد، به‌جا آورد.
در مکروهات نیز، حکم چنین است.
منابع فقهی
توضیح المسائل
مسئله ۱۲ ـ .... ** شایان ذکر است بسیاری از مستحباتی که در این رساله ذکر شده مستحب بودن آنها بر پایه قاعده‌ای به نام «تسامح در ادلّه سُنَن» می‌باشد و چون این قاعده نزد ما ثابت نشده است بنابراین در صورتی که مکلّف بخواهد آنها را انجام دهد، لازم است رجاءً و به امید آنکه شرعاً مطلوب باشد به‌جا آورد و حکم در بسیاری از مکروهات نیز چنین است به این معنا که آنها را رجاءً و به امید آنکه ترکشان شرعاً مطلوب باشد ترک نماید.
رساله جامع
ج۱، مسئله ۲۵. بسیاری از مستحباتی که در این رساله ذکر شده، مستحب بودن آنها بر پایۀ قاعده‌ای به نام «تسامح در ادلّۀ سنَن» می‌باشد و چون این قاعده در نزد ما ثابت نشده، در صورتی که مکلّف بخواهد آنها را انجام دهد، لازم است رجاءً و به امید آنکه مطلوب باشد، به‌جا آورد و حکم در بسیاری از مکروهات نیز، چنین است و آنها را رجاءً و به امید آنکه مطلوب باشد ترک نماید.
منهاج الصالحین
بیان فی المستحبات و المکروهات
ج۱، مسألة ۳۲: إنّ کثیراً من المستحبّات المذکورة فی أبواب هذه الرسالة یبتنی استحبابها علی قاعدة التسامح فی أدلّة السنن، ولمّا لم تثبت عندنا فیتعین الإتیان بها برجاء المطلوبیة، وکذا الحال فی المکروهات فتترک برجاء المطلوبیة، وما توفیقی إلّا بالله علیه توکلت وإلیه أُنیب.