بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=== رساله جامع === | === رساله جامع === | ||
در حدیث نقل شده که امیرالمؤمنین<sup>(علیه السلام)</sup>فرمودند: «خداوند متعال... روزه را برای آزمودن اخلاص بندگان واجب کرد...». | در حدیث نقل شده که امیرالمؤمنین<sup>(علیه السلام)</sup>فرمودند: «خداوند متعال... روزه را برای آزمودن اخلاص بندگان واجب کرد...».<ref>تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، الفصل الثالث، ص۱۷۶، ح۳۳۷۶.</ref> | ||
و در خطبۀ حضرت زهرا<sup>(علیهاالسلام)</sup> چنین ذکر شده است: «خداوند متعال... روزه را برای تثبیت اخلاص بندگان واجب کرد...». | و در خطبۀ حضرت زهرا<sup>(علیهاالسلام)</sup> چنین ذکر شده است: «خداوند متعال... روزه را برای تثبیت اخلاص بندگان واجب کرد...».<ref>وسائل الشیعه، ج۱، ابواب مقدّمة العبادات، باب۱، ص۲۲، ح۲۲.</ref> | ||
روایت شده است که امام رضا<sup>(علیه السلام)</sup> در مورد علّت وجوب روزه فرمودند: «روزه برای آن است که مردم رنج گرسنگی و تشنگی را احساس کنند و به نیازمندی خود در آخرت پی ببرند و فرد روزهدار در اثر گرسنگی و تشنگی که به او میرسد، خاشع و ذلیل و فروتن، مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و اهل معرفت و صابر میگردد و بدین سبب به ثواب الهی نائل میشود. | روایت شده است که امام رضا<sup>(علیه السلام)</sup> در مورد علّت وجوب روزه فرمودند: «روزه برای آن است که مردم رنج گرسنگی و تشنگی را احساس کنند و به نیازمندی خود در آخرت پی ببرند و فرد روزهدار در اثر گرسنگی و تشنگی که به او میرسد، خاشع و ذلیل و فروتن، مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و اهل معرفت و صابر میگردد و بدین سبب به ثواب الهی نائل میشود. | ||
به علاوه آنکه روزه، موجب خودداری و پرهیز از شهوات و پندگو و موعظهگر آنان در دنیا است و ایشان را در راه انجام تکالیف الهی رام و ورزیده کرده و راهنمای آنان (در رسیدن به اجر و پاداش) در آخرت میباشد و تا اینکه (روزهداران) ناراحتی فقرا و نیازمندان را که در مضیقۀ اقتصادی میباشند درک نمایند و حقوقی را که خداوند متعال در اموال و داراییهایشان واجب فرموده است به ایشان بپردازند». | به علاوه آنکه روزه، موجب خودداری و پرهیز از شهوات و پندگو و موعظهگر آنان در دنیا است و ایشان را در راه انجام تکالیف الهی رام و ورزیده کرده و راهنمای آنان (در رسیدن به اجر و پاداش) در آخرت میباشد و تا اینکه (روزهداران) ناراحتی فقرا و نیازمندان را که در مضیقۀ اقتصادی میباشند درک نمایند و حقوقی را که خداوند متعال در اموال و داراییهایشان واجب فرموده است به ایشان بپردازند».<ref>عیون أخبار الرضا، ج۲، باب۳۴، ص۱۱۶، ح۱.</ref> | ||
[[رده:حکمت]] | [[رده:حکمت]] | ||
[[رده:بحث روزه]] | [[رده:بحث روزه]] | ||
{{بحث روزه}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۱
حکمت روزهگرفتن
روزه دارای فواید و حکمتهای بسیاری است که در روایات به برخی از آنها اشاره شده است:
- آزمودن اخلاص بندگان
- یاد گرسنگی و تشنگی روز قیامت
- یاد گرسنگی و تشنگی فقرا و نیازمندان و درک حال ایشان (تا زمینهساز رسیدگی بیشتر به ایشان شود)
- تقویت اراده و کنترل نفس
منابع فقهی
رساله جامع
در حدیث نقل شده که امیرالمؤمنین(علیه السلام)فرمودند: «خداوند متعال... روزه را برای آزمودن اخلاص بندگان واجب کرد...».[۱]
و در خطبۀ حضرت زهرا(علیهاالسلام) چنین ذکر شده است: «خداوند متعال... روزه را برای تثبیت اخلاص بندگان واجب کرد...».[۲]
روایت شده است که امام رضا(علیه السلام) در مورد علّت وجوب روزه فرمودند: «روزه برای آن است که مردم رنج گرسنگی و تشنگی را احساس کنند و به نیازمندی خود در آخرت پی ببرند و فرد روزهدار در اثر گرسنگی و تشنگی که به او میرسد، خاشع و ذلیل و فروتن، مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و اهل معرفت و صابر میگردد و بدین سبب به ثواب الهی نائل میشود.
به علاوه آنکه روزه، موجب خودداری و پرهیز از شهوات و پندگو و موعظهگر آنان در دنیا است و ایشان را در راه انجام تکالیف الهی رام و ورزیده کرده و راهنمای آنان (در رسیدن به اجر و پاداش) در آخرت میباشد و تا اینکه (روزهداران) ناراحتی فقرا و نیازمندان را که در مضیقۀ اقتصادی میباشند درک نمایند و حقوقی را که خداوند متعال در اموال و داراییهایشان واجب فرموده است به ایشان بپردازند».[۳]