طبق نظر آیت الله سیستانی:
مسواک‌زدن برای روزه‌دار جائز است؛ لکن بعد از خارج‌کردن مسواک، نباید دوباره آن را وارد دهان کند؛ مگر اینکه آب دهان را بیرون بریزد یا رطوبت مسواک به‌حدّی کم باشد که در دهان مستهلک شمرده شود.
کسی که می‌خواهد روزه بگیرد، واجب نیست پیش از اذان دندان‌هایش را خلال کرده یا مسواک بزند؛ ولی اگر بداند غذا بین دندان‌هایش مانده و در طول روز فرو می‌رود، خلال‌کردن یا مسواک‌زدن لازم است.
استفتائات
منابع فقهی
توضیح المسائل
مسئله ۱۵۵۲. اگر روزه‌دار با التفات به اینکه روزه دارد عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‌شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد، مثل خاک و شیره درخت، و چه کم باشد، چه زیاد، حتی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه باطل می‌شود، مگر آنکه رطوبت مسواک آن‌قدر اندک باشد که در آب دهان از بین رفته حساب شود.
مسئله ۱۵۵۷. کسی که می‌خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندان‌هایش را خلال کند، ولی اگر بداند غذایی که لای دندان مانده در روز فرو می‌رود، باید خلال کند.
مسئله ۱۶۲۷. چند چیز برای روزه‌دار مکروه است و از آن جمله است: ....
۹. مسواک کردن با چوب تر.
رساله جامع
ج۲، مسئله ۵۴. کسی که می‌خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندان‌هایش را خِلال کند یا مسواک بزند، ولی اگر بداند غذایی که بین دندان‌ها مانده، در روز فرو می‌رود، باید خِلال کند یا مسواک بزند.
ج۲، مسئله ۱۴۳. چند مورد برای روزه‌دار مکروه شمرده شده و از آن جمله است: ....
۱۰. مسواک کردن با چوب تر.[۱]
المسائل المنتخبه
مسألة ۴۹۴: یجوز للصائم الاستیاک، لکن إذا أخرج المسواک لا یردّه إلی فمه وعلیه رطوبة، إلّا أن یبصق ما فی فمه من الریق بعد الردّ أو تستهلک الرطوبة التی علیه فی الریق.
مسألة ۴۹۵: یجوز لمن یرید الصوم ترک تخلیل الأسنان بعد الأکل ما لم یعلم بدخول شیء من الأجزاء الباقیة بین الأسنان إلی الجوف فی النهار، وإلّا وجب التخلیل.
منهاج الصالحین
ج۱، مسألة ۹۸۲: لا یجب التخلیل بعد الأکل لمن یرید الصوم وإن احتمل أنّ ترکه یؤدّی إلی دخول البقایا بین الأسنان فی حلقه، ولا یبطل صومه لو دخل بعد ذلک سهواً، نعم لو علم أنّ ترکه یؤدّی إلی ذلک وجب علیه التخلیل.
عروه الوثقی
قبل از مساله۲۳۸۴
ما یجب الإمساک عنه فی الصوم من المفطرات
وهو أمور:
الأول والثانی: الأکل والشرب، من غیر فرق فی المأکول والمشروب بین المعتاد کالخبز والماء ونحوهما وغیره کالتراب والحصی وعصارة الأشجار ونحوها، ولا بین الکثیر والقلیل کعُشر حبة الحنطة أو عُشر قطرة من الماء أو غیرها من المائعات، حتی أنه لو بل الخیاط الخیط بریقه أو غیره ثم رده إلی الفم وابتلع ما علیه من الرطوبة بطل صومه إلا إذا استهلک ما کان علیه من الرطوبة بریقه علی وجه لا یصدق علیه الرطوبة الخارجیة، وکذا لو استاک وأخرج المسواک من فمه وکان علیه رطوبة ثم رده إلی الفم، فإنه لو ابتلع ما علیه بطل صومه إلا مع الاستهلاک علی الوجه المذکور، وکذا یبطل بابتلاع ما یخرج من بقایا الطعام من بین أسنانه.
[ ۲۳۸۴ ] مسألة ۱: لا یجب التخلیل بعد الأکل لمن یرید الصوم وإن احتمل أن ترکه یؤدی إلی دخول البقایا بین الأسنان فی حلقه، ولا یبطل صومه لو دخل بعد ذلک سهوا، نعم لو علم أن ترکه یؤدی إلی ذلک وجب علیه، وبطل صومه علی فرض الدخول [۲].
- ↑ اگر چوب یا مسواک دارای رطوبتی باشد که در آب دهان مستهلک محسوب نمی‌شود، فرد روزه‌دار باید حکمی را که در مسألۀ «۵۱» بیان شد رعایت نماید.
- ↑ (علی فرض الدخول): بل یشکل علیه نیة الصوم مع الالتفات إلی کونه مفطرا فیحکم ببطلانه ولو مع عدم الدخول فیما یکون الإخلال بالنیة مبطلا له وقد مر تفصیله، نعم یؤثر الدخول فی وجوب الکفارة إذا کان الصوم مما تجب الکفارة بالإفطار فیه وسیجیء بیانه.