حکمت روزهگرفتن
روزه دارای فواید و حکمتهای بسیاری است که در روایات به برخی از آنها اشاره شده است:
- آزمودن اخلاص بندگان
- یاد گرسنگی و تشنگی روز قیامت
- یاد گرسنگی و تشنگی فقرا و نیازمندان و درک حال ایشان (تا زمینهساز رسیدگی بیشتر به ایشان شود)
- تقویت اراده و کنترل نفس
منابع فقهی
رساله جامع
در حدیث نقل شده که امیرالمؤمنین(علیه السلام)فرمودند: «خداوند متعال... روزه را برای آزمودن اخلاص بندگان واجب کرد...».[۱]
و در خطبۀ حضرت زهرا(علیهاالسلام) چنین ذکر شده است: «خداوند متعال... روزه را برای تثبیت اخلاص بندگان واجب کرد...».[۲]
روایت شده است که امام رضا(علیه السلام) در مورد علّت وجوب روزه فرمودند: «روزه برای آن است که مردم رنج گرسنگی و تشنگی را احساس کنند و به نیازمندی خود در آخرت پی ببرند و فرد روزهدار در اثر گرسنگی و تشنگی که به او میرسد، خاشع و ذلیل و فروتن، مأجور و طالب رضا و ثواب خدا و اهل معرفت و صابر میگردد و بدین سبب به ثواب الهی نائل میشود.
به علاوه آنکه روزه، موجب خودداری و پرهیز از شهوات و پندگو و موعظهگر آنان در دنیا است و ایشان را در راه انجام تکالیف الهی رام و ورزیده کرده و راهنمای آنان (در رسیدن به اجر و پاداش) در آخرت میباشد و تا اینکه (روزهداران) ناراحتی فقرا و نیازمندان را که در مضیقۀ اقتصادی میباشند درک نمایند و حقوقی را که خداوند متعال در اموال و داراییهایشان واجب فرموده است به ایشان بپردازند».[۳]